BEN GİBİ...

ARTIK GÜLÜMSÜYOR MUYUZ?

Yeni bir haftaya pozitif başladığımdan ötürü herhalde , hala gülümsüyor olmam gerekli ve evet gülümsüyorum! :) Dün Amerikan hastanesindeydim. Ameliyat sonrası dikişlerim alınacaktı, ayrıca patoloji sonucum...

Patoloji sonuçlarının iyi çıkması önemliydi çünkü MR'da çıkan iki kitle haricinde başka dokularda alınmıştı ameliyat sırasında.Eğer onlarda sinovial sarkom çıkarsa biraz moralimi bozacaktı bu durum.Hastane koridorlarında yürürken eğer kötü birşey çıksa bile moralimi bozmamalıyım diye geçirdim aklımdan, her ne olursa olsun önceki patoloji raporlarına göre daha iyi çıkacağı belliydi. Patoloji raporum çıkmıştı, zarfı uzattılar bana. Zarfı açtığımda yine o sevimsiz fotoğraf karşımdaydı..

SİZİ SEVMİYORUM, İSTEMİYORUM AMA ISRARLA VÜCUDUMU ELE GEÇİRİYORSUNUZ.
ASALAK GİBİ YAŞAMAYA DEVAM EDİN...

Karşımda ki fotoğrafta duruyorlardı, anneme balık eti gibi gözüküyor dedim. Annemde "Zaten balık eti kıvamında olduğunu söylüyorlardı" dedi. Fotoğrafa bakıp tekrar güldüm. Sonra raporu okumaya başladım, 7 tane doku alınmıştı, 5 tanesine sinovial sarkom teşhisi konmuştu. Grade 3 olmuş. Sol karın bölgemden alınan kitle MR'da çıkan büyüklükten 2 cm daha fazlaydı, yani 8 cm e ulaşmıştı. Diğer 4 tanesi ise 1 cm'den küçüktü. Bu sevindirici bir haber!

Dursun Bey'in odasına çağrıldık. Dursun Bey beni görünce "Sanki hiç ameliyat olmamışsın gibi, gözde neyse ki ameliyatları çok iyi tolere ediyor" dedi. Gayet iyi gözüküyordum gerçekten, vücudum dik bir şekilde yürüyebiliyordum hatta. Dikişlerim çok güzel kaynamış, hepsini aldı Dursun Bey. Canım biraz acıdı ne yalan söyliyim ama sesim çıkmadı :) Artık dikişlerden de kurtulduğuma göre, bu süreci geri bıraktım. Çıkarken Dursun Bey, "Umuyorum ki, artık buraya çok sık gelmemeni temenni ediyorum" dedi. Güldük, gülümsedik.

Hastaneden ayrılırken mutluydum, dışarda kar yağışı başlamıştı. Karın benim için ayrı bir güzelliği var, bende kar yağarken Dünya'ya gözlerimi açmışım. Hatta annem hastanede mahsur kalmış 1-2 gün :) Hala ,izlemeyi de , karla oynamayı da çocuk gibi severim. Ben hala çocuğum ve bu his içimden gitmeyecek..

Bu güzel haberlerin haricinde işle ilgili gelişmeler de var, onları sonra ki günlerde tam netleşince sizinle de paylaşacağım. Size yazdığım bu yazılar haricinde, kitabıma devam ettiğimi söylemiştim. Kitabımı yazarken bazı yerlerde istemediğim anılarımla karşılaşıyorum. Bu durum beni birazcık zorluyor, ama yazmak istiyorum.Yazdıkça rahatlıyorum aslında, rahatladıkça daha da iyi hissediyorum. Yaşanılan bazı şeyleri arka plana atmamak gerekiyor, yüzleşme zamanı bu zamanmış meğer. Kitabımı bitirince, kendimi daha güçlü hissedicem,bunu biliyorum :)

Yılbaşından önce onkoloğum Sevil Bevbek 'e gidiceğim patoloji raporumla. Durum değerlendirmesi yapıp, bundan sonra nasıl bir yol izleyeceğimizi konuşacağız. Umarım, onunda yorumları olumlu yönde olur. Şimdilik sakin kalmayı tercih ediyorum, panik yapılacak bir durum da yok zaten. Vücuduma bu sefer de karşı koyacağım, hala benden kork Sarkom! 3 sene içinde senden eser kalmıyacak, tarihe karışacaksın. Hislerime güveniyorum ve hislerim bunu söylüyor bana.  Rüyalarımda , gerçekte...

Bugün, bu güzel haberleri kutlama adına kendimi ödüllendiricem, dışarı çıkıcam biraz daha uzağa. Hakettim değil mi ? Belki erkek arkadaşıma bir kar topu fırlatırım. Çok soğukta kalmıcam merak etmeyin. bir daha ki zamana kadar.. Görüşürüz..