6 Aralık 2013 Cuma

YENİ BİR DARBE MİYDİ O ?


HER YENİLGİ DAHA DA GÜÇLENMEYİ , HER KÖTÜLÜK DAHA DA İYİ OLMAYI , HER DARBE YENİ BİR GÜZELLİĞİ TEMSİL EDER..





Sabah, Dünya'ya gözlerinizi açtığınızda olacaklardan habersizce, o ilk andan bahsediyorum, ilk saliselerden...
Bilincinizin tam yerine gelmediği o küçücük birim zamandan...
Anımsadınız mı? O an nerede uyandığınızın bile farkında olmadığınız anlar..Bir önce ki güne dair, en ufak bir anı canlanmamışken daha, kafanızın içi tertemiz, yepyeni..

O anlar için, çok kere keşke dedim ben işte. Keşke, keşke..

Ruhuma sakladığım o kadar çok şey var ki, bu gücü nasıl elde edebiliyorum sanki. Bu bahsettiğim güç, yaşadığım tüm kötü şeylerin toplamı. İkisi birleşince nötr oluyor bilir misiniz? Ruhum çoğu kez taşlaşıyor, donuyor, yanıyor sonra toprakta eriyor ordan da kül olup, kayboluyor...
Kaybolunca büyük bir rahatlama yaşıyorum, herşeyin ötesine geçebiliyorsunuz o andan itibaren. Yaşadıklarım zor, kimse benden daha iyi bilemez ama küçük ipuçları veririm ben sizlere, sadece ve sadece...
Hayatıma soktuğum insanlar, en yakınımdakiler seyirciler bunlara adeta. Ben sizi anlıyorum, benliğimin bir köşesinde.. Siz de ipuçlarımı takip edin, derinde bir yerde bir zaman karşılacaksınız. Zamanını ben de bilmiyorum inanın ki. O güzel şeyler beni de sarmalıyacak, benim tek bir inancım var, o da BEN..Varoluş sebebim, varlığım ve bu dünyada ki gölgem. Bazı günler gölgemi göremiyorum ama, benimle saklambaç oynuyor, "Nerdesin? " diyorum ona. Hiç ses vermiyor, aramaya devam ediyorum, tüm gün her yere bakınıyorum, tekrar tekrar sesleniyorum. " Nerdesin, nerdesin ! " ....Ses yok... "Bir daha geri gelmiyecek misin ?".........Uzun bir sessizlik..........Çok uzun bir sessizlik.......Sessiz.....Ses......?......

Bir süre ondan habersizce yoluma devam ediyorum, bazen unutuyorum, bazen hatırlıyorum, bazen gözlerim doluyor. Bazen saate bakıyorum, bazen takvime. Sonra ne önemi var ki diyorum. Onsuz da yapabilirim değil mi? Size soruyorum ..

ONSUZ YAPABİLİR MİYİM?

Bir insan gölgesi olmadan yaşar mı? O zaman umudu kaybedebilir mi?
Umudun tükendiği anda !!!!!!!!!!!! BİR SES !!!!!!!!!!!
Duydunuz mu? Ben duyuyorum, çok derinden tıkırtılarını, yavaş yavaş zemini aşındırıyor, yorulmuş, bitkin ama çaba gösteriyor, biliyorum. Yanıma gelecek ya da bir dakika, onu ben bulacaktım zaten. Sessizce, sakin adımlarla ilerliyorum. Bastığım yerin önemi yok, biliyorum ki onu bulucam. Seslensem mi acaba? Bir daha ?
Ya yine kaçarsa..O an, güzeli hayal etmeye başlıyorum zihnimde, en güzelini. Mesela mı ?



SANA SORABİLİR MİYİM?

Çimlerin yeşili o an daha bir canlı, peki ağaçlara ne demeli. Gün batımının ışığı gövdelerine vurmuş alev rengi, ne kadar gözümü aldı o benim. Karşımda beyaz bir melek var, topraktaki küllerimle besleniyor, onun bedeninde küçük küçük hücreler...Onları yuttukça, daha da güçleniyor.Ona sormam lazım ,artık sorabilir miyim ?

- Gölgemi kaybettim, bir süredir buralarda geziniyorum yolumu kaybetmiş durumdayım.Biz nerdeyiz ya da sen burda mısın ?

Külleri yemeye devam ediyor, çok sakin, bencil olmayıp bir süre onu izliyim diyorum kendime. Rahatsız edilmek istemiyor galiba. Ben de yorulmuşum, yumuşak gözalıcı yeşil çimlere yavaşça uzanıyorum.Gözüm melekte. Kısa bir süre gökyüzüne bakıyorum, evren ne güzel , ya yaşamak! O eşsiz Dünya'da ne kadar çok güzellik var, bulutlar yer değiştiriyor, geceye hazırlıyorlar kendilerini. Bazısı birleşiyor kocaman bir bulut oluyor, bazısı küçük küçük parçalanıyor, bir yerde yok oluyor, orda gökyüzünün maviliği çıkıyor işte. İçimden vay be diyorum..Yeşilin , mavinin , alev tonlarının içinde hatta yanımda bir de bembeyaz bir melek var !!!

- MELEK ? MELEK ? NERDESİN ?

Hayır, bana yardımcı olacaktı oysa ki. Gözlerimden yaşlar süzülüyor, istemsiz gözyaşları.. Akıyor, toprağa düştü bir tanesi ..

Hayretler içerisinde kalıyorum o an ! Gölgem yanımda ,gelmiş beni bulmuş, ben onu bulmadan hemde !!
Mutluyum sadece mutluyum..

MUTLUYUM...

Umudumu kaybetmedim, belki de hiç gitmemişti o. Ben öyle sandım, SENİ SEVİYORUM BİLİYORSUN.
Seni Seviyorum...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder